دزدی افکار، اندیشه‌ها و ایده‌های افراد در تمامی حوزه‌های زندگی بشر وجود دارد. برهمین اساس دستبرد فکری یا plagiarism در زمینه ادبیات سرقت ادبی، در حوزه هنر سرقت هنری و در زمینه علم سرقت علمی نامیده می‌شود. پژوهشگران و دانشمندان باید بدانند که سرقت علمی نوعی سوء‌رفتار آکادمیک است که می‌تواند پیامدهای منفی زیادی برای آینده کاری افراد داشته باشد. با نیتیو پیپر همراه باشید تا با دزدی علمی و انواع آن بیشتر آشنا شوید.

از کجا بدانیم در حال ارتکاب سرقت علمی هستیم؟

مقاله‌های پژوهشی معمولاً بر پایه تحقیقات گذشته نوشته می‌شوند و اغلب برای موفقیت در عرصه آکادمیک جنبه‌ای حیاتی دارند. با این حال، ارجاع نادرست یا بازتولید آثار گذشته ممکن است احتمال انتشار مقاله را کاهش دهد و چشم‌انداز حرفه‌ای پژوهش‌گر را خدشه‌دار کند. سرقت علمی را این‌گونه تعریف کرده‌اند:

اقتباس ایده‌ها، فرآیندها، نتایج، یا واژه‌های پژوهش‌گران دیگر بدون اشاره صحیح به نام آن‌ها. به عبارت دیگر، سرقت علمی اقتباس افکار و اندیشه‌های یک فرد دیگر و ارائه آن‌ها با نام خودتان است.

عبارت لاتین plagiarism به‌معنای آدم‎دزدی یا دزدی است. این نوع دزدی شکلی از سوء‌رفتار آکادمیک است. اخراج از دانشگاه یا سایر موسسات پژوهشی، عدم پذیرش مقاله و مطرود شدن از جانب ژورنال‌ها، و کاهش اعتبار علمی پژوهش‌گر از جمله پیامدهای سرقت علمی است.

متاسفانه، دلایل مختلف افراد را به سرقت علمی وا می‌دارد. برای مثال، اشتیاق‌شان برای شناخته‌ شدن و یا پیشرفت حرفه‌ای، آن‌ها را برای انتشار مقاله تحت فشار می‌گذارد. اضطراب ناشی از نگارش مقاله به زبان انگلیسی یا ناتوانی در بیان ایده‌های پیچیده با استفاده از جمله‌بندی‌های خود فرد از دیگر دلایل این رفتار است. اغلب دزدی علمی را عامدانه می‌دانند، با وجود این، ممکن است غیرعامدانه نیز مرتکب سرقت علمی شویم. بی‌دقتی هنگام نوشتن مقاله، اتکای شدید بر منابع علمی محدود، کپی‌برداری از کار بزرگان برای ستودن کار آن‌ها، و فقدان آگاهی از معنای دزدی علمی همگی ممکن است فرد را به‌طور ناخودآگاه به سمت سرقت معنوی سوق دهند.

انواع سرقت علمی

سرقت علمی لفظ به لفظ (Verbatim plagiarism)

کپی کردن کلمات استفاده ‎شده در اثر یک پژوهش‌گر دیگر به‌صورت کلمه به کلمه دزدی علمی لفظ به لفظ است. اگر محتوای کپی‌شده از منابع علمی متعدد به صورت کلمه به کلمه کپی شده باشد، به این نوع دزدی علمی سرهم‌بندی می‌گویند.

سرقت علمی ایده‌ها (Plagiarism of ideas)

اشاره به ایده‌های منحصر‌به‌فرد شخصی دیگر، که ممکن است نظریه، تفسیر، داده، روش، عقیده، یا اصطلاحات جدید باشد، بدون ارجاع دادن به منبع استفاده‌ شده، دزدی علمی ایده‌ها به شمار می‌رود، حتی اگر آن‌ها را با کلمات خودتان بیان کرده باشید.

سرقت علمی نامنسجم

پارافریز کردن (Paraphrasing) یا نقل بیان، که به معنای اعمال تغییر در جمله‌بندی‌های آثار علمی سایر پژوهشگران است، نوعی دزدی علمی محسوب می‌شود. هرچند ساختار جمله‌ها تغییر کرده‌اند، اما ایده‌ها و منطق نویسنده اولیه هنوز هم دست‌ نخورده باقی مانده است. توجه کنید که جریان فکری نویسنده اول را نمی‌توانید تغییر دهید.

سرقت علمی از منابع غیرآکادمیک

ارجاع ندادن به منابع غیرآکادمیک هم دزدی علمی است. همانند مقالات منتشرشده در ژورنال‌ها، اگر از محتوای موجود در کتاب‌ها، وب‌سایت‌ها، وبلاگ‌ها، سخنرانی‌ها، و محاورات شخصی از جمله توصیف ایده‌های منتشرنشده استفاده می‌کنید، باید به آن‌ها ارجاع دهید.

سرقت علمی از خود (Self-plagiarism)

بازنشر متن‌هایی که در مقاله‌های قبلی‌تان منتشر کرده‌اید یا انتشار یک مقاله مشابه در دو ژورنال متفاوت دزدی علمی از خود محسوب می‌شود. این نوع سرقت علمی، که معمولاً نادیده انگاشته می‌شود، اقدامی غیراخلاقی است، مخصوصاً با توجه به اینکه بیشتر ژورنال‌ها از پژوهش‌گر یک تأییدیه دریافت می‌کنند مبنی بر اینکه مقاله تاکنون در جای دیگری منتشر نشده است. همچنین، برخی اوقات این اقدام نقض کپی‌رایت است. برای مطالعه بیشتر درباره سرقت علمی از خود اینجا را کلیک کنید.

برای دریافت خدمات مربوط به ترجمه تخصصی مقاله، نگارش کارولتر، فورمت‌بندی مقاله، ادیت تخصصی و ویراستاری مقاله کافی است از طریق شماره‌های تماس ما با همکارانمان در ارتباط باشید.